1. Fagur himin er at sjá,
stjørnuglógvan, luftin blá,
stjørnur glampa, stjørnur
bleiktra,
blídliga tær okkum veittra
upp til himmals foldum frá.
2. Stjørnulýsið jólanátt
skein sum vant á himni hátt,
alt í einum var at skoða
stjørna blonk á himnaboga
sum ein lítil stjørnusól.
3. Tá ið stjørna blonk og blíð
kom til sjóndar náttartíð,
søgnin var, at kongur ríkur,
ongum øðrum kongum líkur,
skuldi føðast her á fold.
4. Eystan fóru vísmenn, tá
henda stjørna var at sjá,
merkiskong teir vildu fnna,
honum allar sømdir vinna,
sum her borin var í heim.
66